ب‌ام‌و ۳۲۶ نخستین بار در سال ۱۹۳۶ میلادی به نمایش درآمد و به‌سرعت به یکی از مهم‌ترین محصولات پیش‌جنگی این خودروساز آلمانی بدل شد. این سدان متوسط روی شاسی فولادی جعبه‌ای‌شکل جدید ب‌ام‌و بنا شده بود و با طراحی آیرودینامیک‌تر نسبت به مدل‌های پیشین، ظاهری مدرن ارائه می‌کرد. جلوپنجره عمودی باریک با روکش کرومی، چراغ‌های گرد و بدنهٔ کشیده، هویت بصری تازه‌ای برای برند پدید آورد؛ هویتی که بعدها در سایر محصولات ب‌ام‌و تکامل یافت.

در بخش فنی، ۳۲۶ از یک پیشرانهٔ شش‌سیلندر خطی ۲ لیتری بهره می‌برد که حدود ۵۰ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کرد؛ رقمی چشمگیر برای خودرویی خانوادگی در دههٔ ۱۹۳۰. سیستم تعلیق مستقل جلو، ترمزهای هیدرولیکی در هر چهار چرخ و جعبه‌دندهٔ چهارسرعتهٔ هم‌زمانیافته، باعث می‌شد رانندگی با آن نرم و نسبتاً چابک باشد. این ویژگی‌ها ۳۲۶ را در میان رقبای هم‌دوره—از اوپل تا مرسدس‌بنز—در جایگاه بالاتری از نظر مهندسی قرار داد.

تولید ب‌ام‌و ۳۲۶ تا سال ۱۹۴۱ ادامه یافت و حدود ۱۵٬۹۴۸ دستگاه از آن ساخته شد؛ رقمی که به‌دلیل آغاز جنگ جهانی دوم می‌توانست بسیار بیشتر باشد. پس از پایان جنگ، حق تولید این مدل به «اوتو وِرک اِسویِک» در آلمان شرقی (آیزناخ) رسید و نسخه‌ای ارتقایافته با نام EMW 340 روانهٔ بازار شد. بدین ترتیب ۳۲۶ نه‌فقط نقشی کلیدی در رشد پیش از جنگ ب‌ام‌و داشت، بلکه سرآغازی برای تداوم میراث فنی و طراحی این برند—even در شرایط پساجنگ—به‌شمار می‌رود.